Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009



Η απόλυτη ησυχία

και γεωμετρικά σχήματα να περνάνε μπροστά μου

σαν αριθμοί

σαν τις σταγόνες της βροχής

που ποτέ δεν επαναλαμβάνονται αλλά μοιάζουν τόσο πολύ

μοιάζουν σα σταγόνες νερό

και καθορίζονται από το δοχείο που τις περιβάλει

οι ψυχές μας...

κατοικούν μέσα στο δοχείο που μας περιβάλει

ο σφυγμός μας

δίνει ζωή σε όλα αυτά που μας ορίζουν

όπως φανταζόμαστε τον εαυτό μας να υφίσταται στο κενό...του διαστήματος

μέσα στο κενό

Στις απαρχές της ζωής και στην έννοια του χρόνου

πολεμάμε να νικήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό

Να τον κατανοήσουμε

Μέσα από σπινθηρισμούς της πραγματικότητας

εντυπωσιασμένοι, νομίζουμε ότι είδαμε κάτι παραπάνω από την φαντασία μας

και τρέχουμε να το πούμε σε αυτούς που αγαπάμε πρώτα

Γιατί νομίζουμε ότι η αλήθεια και το ψέμα έχουν μεγάλη διαφορά

Γιατί μας αρέσει να κοιτάμε τ' άστρα ακόμα κι αν ξέρουμε ότι δεν θα τα δούμε ποτέ

Γιατί μας αρέσουν οι ιριδισμοί που φαίνονται στα μάτια μας, όταν ονειρευόμαστε μέσα στο σκοτάδι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου