Lobotomy!!

Είμαστε "μια απ' όλα" κύριοι! Καταναλώνουμε και καταναλωνόμαστε! Δαγκώνουμε και μας δαγκώνουν ζωντανούς!! Γιατί η ζούγκλα που φτιάξαμε περιέχει όλων των ειδών τα ζώα και μερικά ξέρετε, δεν κατέχουν καθόλου μετωπιαίο λοβό... τον αφαίρεσαν μάλλον μόνοι τους!! Με δικιά τους θέληση! Και ποιός να τους κατηγορήσει όμως;; Ποιός να πει ότι δεν έκαναν σωστά;; Αφού ζούμε στην Μπανανία με τους Μπανάνους!! Τί άλλο καλύτερο να κάνεις από λοβοτομή;; Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τί έχεις να πεις! Πολύ περισσότερο, κανένα δε τον νοιάζει τί σκέφτεσαι! Το μόνο που έχει σημασία είναι αν έφερες τη ζαριά που ήθελες... αν έγινε τελικά το δικό σου. Και επίσης, κανέναν δεν ενδιαφέρει ΠΩΣ (με πιό τρόπο) έφερες αυτή τη ζαριά!
Αλλά έτσι είναι τα πράγματα και εμείς δεν μπορούμε να λέμε και πολλά πολλά, γιατί έχουμε και δουλειές να κάνουμε. Πρέπει να κοιτάξουμε και τον εαυτό μας λιγάκι και να δούμε καθαρά το συμφέρον μας. Να βολευτούμε σε καμιά τρύπα μαζί με άλλους και να σκάβουμε για το κοινό καλό! Να βοηθήσουμε και 'μεις την κοινωνία μας, που μας πρόσφερε τόση μόρφωση και τόση αγάπη! Έδιωξε τις άσχημες σκέψεις, έδιωξε τις κακές σκέψεις,... έδιωξε το άγχος! Μας ελευθέρωσε μέσα σε μιά στιγμή!! Μας λοβοτόμισε με μια κίνηση!! Μας έκανε ΚΟΝΤΌΦΘΑΛΜΟΥΣ ΗΛΙΘΊΟΥΣ!!! (Ακούστε και το τραγούδι για να πειστείτε) Και έτσι, όσο πιο ανένδοιαστοι είμαστε, όσο πιο ανέντιμοι είμαστε, και όσο λιγότερο σκεφτόμαστε, τόσο καλύτερα περνάμε. Τόσο πιο "χαρούμενοι παλιάτσοι" είμαστε!
Γιατί αν σκεφτόμασταν πραγματικά, έστω και για λίγο..., αν σκεφτόμασταν πραγματικά το τί γίνεται γύρω μας.... αν το σκεφτόμασταν σαν άνθρωποι (με όλη την έννοια της λέξης) που κοιτάνε ψηλά, που κοιτάνε μπροστά! Τότε, ίσως να μην ένοιωθα τόσο μόνος, ίσως να μην ένοιωθα αυτή την απελπισία, αυτό το κενό, αυτή την αηδία, αυτό το θυμό, την οργή, το μίσος,... ίσως να ήταν κάποιος άλλος τότε, πιο τολμηρός από εμένα, που θα σήκωνε πρώτος μια πέτρα από το έδαφος...