Η μοναξιά πάνω στα πέταλα του ήλιου




Το γέρικο σώμα που κρυώνει στο φεγγαρόφωτο





Τα σκυλιά...









...που μας γρυλίζουν γιατί μας αγαπούν





ο ήχος του νερού που διαφέρει από του αίματος





Τα νύχια μεγαλώνουν ακόμα και στους νεκρούς





Τα μάγουλα μας όμως είναι κόκκινα ακόμα





και ο άνεμος παίζει με τα μαλλιά μας καθώς περνά








χορεύοντας και τραγουδώντας ανέμελος, πάνω στο σώμα μας


Έχει πάντα την πρωταρχική γυναικεία μορφή









Γέρνει και γερνάει ------------------------>(γερνάει και γέρνει)




πάνω στα παλιά ξύλινα έπιπλά μας



Με αρώματα έβενου , λούστρου , παλιού ξύλου και γαρύφαλλου














να χύνονται σα θάλασσες στο βάθος της ψυχής μας