κάθομαι στη καρέκλα
τα χέρια στα μπράτσα της
καίγονται,
καίγομαι
οι φλόγες στα χέρια μου
ζητάνε,
ζητάνε τροφή
μου ψιθυρίζουν,
μου ψιθυρίζουν στ' αυτί
σηκώνομαι όρθιος
κρατώ το σφυρί
κρατώ το σφυρί
που οργώνει τη γη
ανοίγω τα μάτια
και κρατώ το σφυρί
κάθε μέρα σκεφτόμουν
το μαύρο αίμα
την άσπρη πληγή
είμαι ανάλαφρος
αυτή τη στιγμή
τα χέρια μου στάζουν
αγάπη στη γη
