μπελ ετ φασιλ

Είμαι πολύ καλύτερος μεθυσμένος

Ξεχνάω λίγο πιο εύκολα

Θυμάμαι λίγο πιο εύκολα

Και όσες φορές και να σε κοιτάζω δε ντρέπομαι

Απαντάω με ευκολία

Η ζωή ΤΩΡΑ είναι όμορφη και εύκολη

απλώς απαντάω χαμογελώντας

χωρίς να σκέφτομαι το θάνατο εμμονικά

Κοιτάζω χωρίς να με νοιάζει 

Τα χέρια μου πάντα παγωμένα 

Και η ανάσα μου ζεστή και γλυκιά 

σαν το Μαγιάτικο αίμα σου 

Ανεβαίνω πάνω στην πλάτη μου μερικές φορές 

και μου σφίγγω το λαιμό 

μέχρι να με αγαπήσω ξανά 

η μέχρι να πεθάνω από ασφυξία 

" περιμένω όρθιος στο κέντρο του σπιτιού "

 

κάθομαι στη καρέκλα 

τα χέρια στα μπράτσα της

καίγονται,

καίγομαι

οι φλόγες στα χέρια μου

ζητάνε,

ζητάνε τροφή

μου ψιθυρίζουν,

μου ψιθυρίζουν στ' αυτί

σηκώνομαι όρθιος

κρατώ το σφυρί

κρατώ το σφυρί

που οργώνει τη γη

ανοίγω τα μάτια

και κρατώ το σφυρί

κάθε μέρα σκεφτόμουν

το μαύρο αίμα

την άσπρη πληγή

είμαι ανάλαφρος

αυτή τη στιγμή

τα χέρια μου στάζουν

αγάπη στη γη

Περιμένω

Δε ξέρω πλέον πως γίνεται

Κοιτάζω έξω τα κύματα 

Το τζάκι τους πίνακες 

και τα λυγισμένα δέντρα 

Δε ξέρω πλέον πως γίνεται 

Με κοιτάζω και δε ξέρω ποιος είναι 

Μ'ενα χαζό χαμόγελο στα χείλη 

Περιμένω να βγεις