Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Ανθολόγιο Ξεχασμένων και Αλλόκοτων Ποιημάτων


(Χειμώνας 2015)

Σήμερα στο σπίτι μου δεν ανασαίνω
βρίσκεται στο πιο σκοτεινό βυθό
ούτε το φως να ανάψω δε μπορώ
γιατί έχω τη καρδιά μου δεμένη εδώ


Σήμερα στο σπίτι μου δεν ανασαίνω
Σήμερα δε πέρασες από εδώ
Και'χω και αυτόν το δαίμονα να περιμένω
κάθε φορά που ξυπνάω και πριν κοιμηθώ


Σήμερα στο σπίτι μου σε περιμένω
έδωσα στους λύκους μου φαγητό
Έξω απ΄το παράθυρο δεν ανασαίνω
και οι λύκοι τώρα ονειρεύονται το βυθό




(3/8/2009)

3 Αυγούστου ο καθένας μας θα πάει εκεί που θέλει
τ'ονομά σου ονομάζουν οι αγγέλοι

3 Αυγούστου όποιος έρχεται μαζί μας θα το ξέρει
οι πιο πολλοί περιμένουν μεθυσμένοι

3 Αυγούστου όταν ο άνεμος μας πιάνει απ΄το χέρι
στα σοκάκια τριγυρνάμε ξεχασμένοι

3 Αυγούστου το μικρότερο μεγάλο καλοκαίρι
μην το αφήσεις να σε αφήσει από το χέρι





(1/1/14)

τα πιο όμορφα μάτια μας

ξεγελάνε τη θλίψη

και αυτά τα χαμόγελα

μείναν για μια στιγμή αιώνια στα χείλη


Τραγουδήσαμε τόσο αβίαστα, λες και είμασταν, μόνος του ο καθένας μες το δωμάτιο







 (9ος 2013)

Κανείς δε το φαντάστηκε νομίζω

και γούρλωσαν όλοι τα μάτια

είμαστε ώριμοι ή

είμαστε μορφωμένοι

και κρατάμε στα χέρια μας ένα μικρό Σατανά

από κερί και από λιβάνι

μας κάνει όλες τις χάρες

μας βγάζει βόλτα την Κυριακή

και δε ξέρουμε καν πως τον λένε

αρκεί να μας ταΐζει...


Για να ξεκουραστούμε πιο γρήγορα

Για να φτάσουμε πιο γρήγορα

Για να κοιμηθούμε πιο γρήγορα

Για να έρθει πιο γρήγορα το τέλος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου