κι αν πεθάνουμε νέοι
κι αν τα βήματα φτάσουν
ως το τέλος του κόσμου
κι αν ξυπνήσουμε πάνω
σε μια έρημη πόλη
με ανθρώπους που έφυγαν
και της καρδιές τους ξεχάσαν
κι αν οι μέρες σκοντάφτουν
και το μέτρημα χάνουμε
και αν τα μάτια μας κλείνουν
στην πανέμορφη δύση
κι αν ριγούν τα χαλάσματα
κι αν ο έρωτας σβήνει
θα'ρθει πάντα ο άνεμος
που σφιχτά μας κρατάει
και γελάει με τους φόβους μας
και τα μάτια μας κλείνει
μας φιλάει στο μέτωπο
και γλυκά κοκκινίζει
όταν παίρνει το χέρι μας
και γελώντας μας δείχνει
μια ξύλινη βάρκα του
που θυμίζει το σπίτι μας
και κρατάει στο χέρι του
2 νομίσματα που έχουν
χαραγμένα τα μάτια μας
και τότε το ξέρουμε
ποση αγάπη μας έχει