και να πεθαίνουνε πάντα μ' αγάπη
και τα αστέρια που τις κοιτάζουνε
να ξέρουν όλα μας τα λάθη
Να γνωριζόμαστε μόνο από τ' άρωμα
να σ'αγγαλιάζω μέσα στα δάση
θα έρχεται ο άνεμος από το παράθυρο
θα 'ρθει να διώξει όλη τη στάχτη
Ο ήλιος θα στέκεται από πάνω μας
θα 'ναι το χέρι που ακουμπάει στην πλάτη
θα μας ζαλίζει με τις ελπίδες του
και νέους δρόμους στη καρδιά μας θα πλάθει
Κι όταν τα γέλια μας ξεμακρύνουνε
θα 'ρθει η ώρα που δε θέλει να φτάσει
θα περπατήσουμε πάνω στον άνεμο
και θα ενωθούμε με την αγάπη
